طراحی و تبیین الگوی مدیریت فلات‎زدگی شغلی در سازمان‎های ایرانی (مورد مطالعه: وزارت صنعت، معدن و تجارت)

طی دهۀ گذشته، جهانِ کاری شاهد افزایش بازمهندسی سازمانی بوده است. عواملی همچون: تغییر در محیط کسب و کار، کوچک‎سازی سازمان‎ها و روی آوردن به ساختارهای افقی، همگی موجب آن شده است تا فلات‎زدگی شغلی به عنوان بحرانی مدیریتی تبدیل شود. فلات‎زدگی، فرایندی است که به واسطۀ آن میزان بهره‎وری فردی به سبب کاهش انگیزۀ شغلی کاهش می‎یابد. لذا هدف از پژوهش حاضر، تبیین پیامدهای حاصل از بروز فلات زدگی شغلی و اثر آن بر عملکرد سازمان و در نهایت، طراحی و تبیین الگوی مدیریت فلات‎زدگی شغلی در سازمان با توجه به شرایط بومی کشور است. با توجه به هدف، پژوهش حاضر توصیفی و از نوع رابطه‎ای و مبتنی بر الگویابی معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری شامل کارشناسان، مدیران میانی و عالی وزارت صنعت، معدن و تجارت می‎باشند که در مجموع 324 نفر را در بر می‎گیرند. نتایج حاصل از بررسی روابط در الگوی نهایی پژوهش نشان داد که اگر چه فلات محتوایی به صورت مستقیم پیامدهای مورد بررسی را پیش‎بینی نمی‎کند، اما از طریق تأثیر آن بر سایر انواع فلات‎زدگی می‎تواند بر نتایج شغلی تأثیرگذار باشد. به صورت کلی، برآوردها در الگوی نهایی پژوهش نشان داد که 13 درصد واریانس رضایت شغلی، 23 درصد تحلیل‎رفتگی روان‎شناختی، 36 درصد تمایل به رهایی سازمان و 13 درصد تعهد سازمانی از طریق ابعاد فلات‎زدگی شغلی قابل تبیین است. نتایج این پژوهش می‎تواند رهنمودهایی را برای مدیریت بهتر فلات‎زدگی شغلی در سازمان‎های ایرانی ایجاد کند.